رمضان فرصت بسیار خوبی است که کتاب شهر خدا را بخوانیم.
بخش کوتاهی از این کتاب
انتظار فرج،با فضیلت ترین عبادت
بخش کوتاهی از این کتاب
این کتاب در رمضان سال 91 و با حضور حجت الاسلام صدیقی و دکتر عباسی رونمایی شد.
بعضی وقت ها ممکن است این سؤال در ذهن ایجاد شود که آیا واقعاً عمل ما در ظهور مؤثر است؟ برای عبور از این مانع فکری، ابتدا باید به این سؤال که چندان هم پر اهمیت نیست، پاسخ بدهیم، که آیا ما می توانیم نقشی در ظهور داشته باشیم یا اینکه فرج و ظهور حضرت ، امری خارج از اراده ی ما انسان هاست؟
گاهی اوقات برخی امور، آنچنان در نظر ما قدسی و ما فوق بشری جلوه می کنند، که هر گونه فعالیتی را درباره ی آن امور، از دایره ی علم و عمل خود خارج می دانیم. کسانی که به هر دلیلی علاقه به فعالیت برای زمینه سازی ظهور ندارند، فرج را امری فوق العاده و فوق بشری تصور می کنند. در حالی که امر فرج نه تنها وابسته به «معرقت» بشر و «احساس» منتظران است، بلکه به «عمل» آنها هم وابستگی تام دارد.
البته اینکه کدام اقدام، در چه زمانی، چه پاسخی می یابد و فرج در نتیجه ی چه حدی از معرفت، محبت و عمل حاصل می شود، امر روشنی نیست؛ ولی اجمالاً می دانیم که عملکرد ما در مورد ظهور، بسیار مؤثر است. پیشتر در این خصوص که ادراک و احساس ما در زمینه ی فراهم شدن شرایط فرج مؤثر است، سخن گفتیم.
اما دلیل اینکه اقدام ما در سرنوشت ما مؤثر است، یک سنت الهی است که در آیه ی شریفه به آن تصریح شده است: «إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» (سوره ی رعد، آیه11)
خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملتی) را تغییر نمی دهد، تا اینکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند.