وضع فرهنگی جامعه ما بحرانی نیست و مردم به ارزش ها پایبند هستند و مشکل جدی ما در بدنه مدیریت فرهنگی است که باید تقویت شود.
ما باید به صورت مرتب وضعیت کنونی خود را ارزیابی کنیم و این ارزیابی باید با نگاه به آینده باشد، چراکه غرق مشکلات کنونی شدن اشتباه بزرگی است.
باید نگاه به آینده نگاه واقع بینانه‌ای باشد و نمی توان بدون درک واقعیات برای آینده برنامه ریزی کرد.
در دور اول اصلاحات یکی از افراد که امروز به عنوان مغز متفکر اصلاحات است به من گفت که دیگر جوانان از معنویت روی گردان شدند، ولی دیدیم چند سال بعد جوانان به ارزش‌های معنوی رای دادند که باید پرسید این چه مغز متفکری است که حتی 6 سال آینده را هم نمی تواند درست تحلیل کند.
در بحبوحه فتنه 88 که عده ای مدام علیه نظام شعار می‌دادند، هیچ کدام از این فتنه‌گران تصور نمی‌کردند بعد از چند سال ایران قدرت اول جهان شود و رهبری ایران مقتدرترین رهبر دنیا شود؛ چرا که این وعده الهی است که هرکس را بی جهت تخریب کنند خدا به او عظمت می‌دهد.
واقعیات 30 ساله آمریکا نشان می‌دهد که دچار افول است و بر این اساس آمریکا در 10 سال آینده دیگر قدرتمند نیست و امروز مذاکره کنندگان ما باید براساس این واقعیت با آمریکا مذاکره کنند.
