مراسم رونمایی مجموعه مصور «پیاده آمدهام»؛ عکسهای سید احسان باقری از پیاده روی اربعین حسینی؛ دوشنبه با حضور استاد پناهیان رونمایی شد.
دریافت گزارش خبری از این مراسم
حجم:6مگابایت
انتظار فرج،با فضیلت ترین عبادت
حجم:6مگابایت
از ترس نگاه دیگران و ضایع نشدن پیش دیگران به سر و وضع خودمان رسیدگی نکنیم، بگو خدا خوشش نمی یاد چشم بنده ی مؤمن به غیر از زیبایی بیفتد لذا من باید همیشه تمیز و مرتب باشم؛
اگر مهمان داری می خواهی پذیرایی کنی یا خانه ات را مرتب کنی از ترس ضایع شدن این کار را نکن، بگو مهمان حبیب خداست من باید بهترین پذیرایی را برای حبیب خدا انجام بدم.
این یعنی نیت قربة الی الله.
ما باید روی زیر ساخت های دینی، فرا دینی عمل کنیم یعنی نیاز نیست حتماً با ادبیات دینی موضوعاتی همچون ترس و حیا را جا بیاندازیم، با ادبیات غیر دینی هم این دو را می شود جا انداخت چون در همه ی جوامع این دو مذموم است.
اگر فردی شجاع شد، اگر فردی با حیا شد، خود به خود آدم می شود و دین را تو هوا می زند.
أَهْلَکَ النّاسَ إِثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ وَ طَلَبُ الْفَخْرِ. (از چهل حدیث حضرت امیرالمؤمنین) دو چیز مردم را هلاک کرده: ترس از ندارى و فخرطلبى.
ترس آدم را زود راه میاندازد ولی قدرت حرکت او گرفته میشود. با ترس نمیتوان برای اندیشههای عمیق انگیزه پیدا کرد. اگر از خدا ترسیدیم ترسمان از دیگران میریزد؛ اگر از خدا بترسیم خدا دیگران را از ما میترساند.
پیامبر(ص) می فرما ید: خداوند بر آدمى مسلّط نکرد مگر کسى را که آدمى از او مى ترسد . اگر آدمى از کسى جز خدا نمى ترسید خداوند جز خود کسى را بر او مسلط نمى کرد . و آدمى واگذار نشد مگر به کسى که به او امید بست . اگر آدمى جز به خدا امید نمى بست به غیر خدا واگذار نمى شد. (منتخب میزان حکم،664)
از دیگر ریشههای ترس محبت و علاقه است: تا وقتی که حب الدنیا در دل ماست میترسیم.
پیامبر اعظم(ص) می فرماید:هر کس دنیا را دوست بدارد، ترس آخرت از دلش فرومیریزد. (بحارالانوار، ج6، ص38)
حجم:30مگابایت
وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ (155، بقره)
«و مسلماً شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و زیان مالی و جانی و کاهش محصولات میآزماییم، و صابران را نوید ده»
برخی از استعدادهای ما در متن ترسهای ما باید رشد کند.
اگر نعوذبالله جامعهای مبتلا به سیاست ورزان ترسو باشد، آنها ما را میترسانند و این ترس خود را تئوریزه می کنند.
ابلیس از خاصیت ترس انسان حسن سوءاستفاده !!! را به عمل میآورد و انسان را به زمین میزند.
ترس غیر خدا استعدادهای انسان را میسوزاند، خدا ترس را قرار داد تا وقتی ترسیدی بروی در آغوش پروردگار نه این که از چیزی بترسی و خود را نابود کنی.
خداوند متعال بنده ی شجاع و با صلابت را دوست دارد.
بچه نباید از نمره کم آوردن و تحقیر شدن توسط دیگران و رفو زه شدن بترسد . با استرس او را وادار به درس خواندن نکنید، چرا که یک سری محفوظات کسب میکند که فقط در شب امتحان به یاد او است. چرا اکثر دانشجویان دانشمند نمیشوند.
زندگی اکثر مردم مبتنی بر ترس است و توجهی هم ندارند. نیازی نیست که از ترس فقر کار بکنید و از بی اعتباری درس بخوانید.
ما چه قدر عالم و باسواد داریم که دو زار عقل ندارند. وگرنه کل عالم نجات پیدا می کرد. یک کمی از این علم برای عقل کفایت میکند. چرا یک سری علم دارند ولی شعور ندارند. آنها ملت خود را به بردگی میکشانند.
حتی پروردگار عالم ما را در کنار امتحاناتش نمیترساند. هدف امتحان را "الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاةَ لِیبْلُوَکُمْ أَیکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا" ( 2، ملک) میفرماید. ترس داخل آن نیست. از جهنم حرفی نزد. با اینکه ترس از جهنم با غالب ترسهای ما فرق دارد.
اگر مدال نگرفتید نیازی به رنگ پریدن نیست مسابقه است و جایزه میدهند میتوان قصه خورد ولی ترس چرا ؟!
از هیچکسی و چیزی غیر از خدا نترسیم. از مقام الهی بترسیم نه از عذاب الهی اما خوب میشود از عذاب هم ترسید ولی کم ارزش تر است.
حتی فردی اومد پیش امیر الؤمنین(ع) گفت می ترسم، حضرت فرمود از چی؟ گفت از عذاب؛ حضرت فرمود: خب گناه نکن و نترس.
پاسخ صحیح به امتحان ترس چیست؟ نترسیدن
پاسخ به امتحان بیماری ؟ صبر
پاسخ به امتحان فقر ؟صبر و حفظ عزت
پاسخ به امتحان نعمت؟ شکر
خدا میترساند که نترسی(از غیر او).
مرتبط
حجم:29مگابایت
حضرت حق میفرماید ما تمام این نعمتها و نقمت ها را امتحانی به شما دادهایم، خداوند بر مبنای امتحان مردم را بندگان خود قرار داده است.
اصل این نیست که شما بندهٔ خوبی باشی بلکه خوب بودن یعنی خوب امتحان دادن.
حتی ممکن است که یک عرق خور یک امتحان خوبی بدهد و از آن نمازخوان بتواند جلو بزند.
هیچ کس برای بچه مثبت بودنش قیافه نگیرد. بعضیها از مادرزادی نمازخوان بودهاند.
تعداد ما الآن خیلی زیاد است ولی چرا حضرت ولیعصر(عج) ظهور نمیکنند؟ همهٔ ما وضعمان به گونهای است که امتحان را دور میزنیم و کار خوبی را انجام میدهیم که وظیفهٔ کنونی ما نیست!
اولین امتحان و شایعترین نوع امتحان از بندگان ترس است؛ میفرماید: از آنها نترسید از من بترسید «ْ فَلَا تخَشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ» (3 مائده)
به رابطه ی بچه با پدر و مادرش نگاه کنید؛ از هر چی می ترسه می پره تو بغلشون.
آیتالله بهجت(ره) میفرماید: آن قدری که بچه به پدر و مادرش ایمان دارد ما به خدا ایمان داشتیم کارمان درست میشد،ایشان میفرماید: بچه هیچگاه نگران روزی فردایش نیست.
ترس در وجود آدمی هست ولی اینکه از چه کسی میترسیم خیلی مهم است. حتی شجاعها هم از یک چیزی میترسند مثلاً از آبروریزی میترسند؛ مثل زبیر( کسی که در جنگهای صدر اسلام یک بار هم نترسید) امیر الؤمنین(ع) قانعش کرد از جنگ جمل دست بکشد و او راضی شد و رفت، ولی بعد گفت: میترسم که زنهای بصره بگویند او ترسید و پا پس کشید.
ما از خداوند نمیترسیم از چه چیزی میترسیم؟
امام صادق(ع) می فرماید: هر کس از خدای بزرگ بترسد خداوند خوف او را در دل هر چیزی قرار میدهد یعنی همه از او میترسند، و هر کس از خدای بزرگ نترسد، خداوند ترس همه چیز را در دل او قرار میدهد و از همه کس میترسد. (میزان الحکمه، ج 3، ص 294)
زیاد روی اعمالمان حساب وا نکنیم چون خداوند به حضرت داوود فرمود: یا داوود صدیقین را از حساب من بترسان اگر من بخواهم صدیقین را حساب بکشم به جهنم میروند.
ما قدرتمندترین قوم جهان هستیم چون از خدا میترسیم. هر کسی که سیاسی شود باید از خدا بترسد. چون اگر از خدا نترسد از حمله و محاصره و جنگ خواهد ترسید. وای اگر آدم ترسو یک کمی باهوش باشد عالم را دگرگون میکند چون ترس را تئوریزه میکند.
مرتبط
شهادت امام سجاد(ع) تسلیت باد.
تصویر مربوط به خیمه گاه کربلا
حجم: 6مگابایت
حجم: 3 مگابایت
حجم: 1.11مگابایت
حجم: 950 کیلوبایت
قبل از دین، دو چیز باید درست شود: یکی فکر مردم و دیگری فرهنگ آنها. اگر اینها قبل از دین درست شود، مردم راحت دین را میگیرند و رشد میکنند. دین برای کسی که عادات رفتاری غلط داشته باشد و بخواهد بهسراغ دین بیاید، خیلی سخت خواهد بود. دین در جامعهای که فرهنگ غلطی در آن رواج دارد،(پا) نمی گیرد.
بنده تصور میکنم نباید بار ایمان و دیانت را سنگین کنیم. نباید از دین بخواهیم تمام مشکلات ما را حل کند.
مثلاً بخواهیم فشار تعلیم و تربیت را صرفاً به دوش مدرسه بگذاریم و خانوادهها را دراینباره معاف کنیم. یا بخواهیم همۀ فشار خلافنکردن را برروی وزارت دادگستری بگذاریم و وزارتخانههای دیگر که تعیینکنندۀ معیشت مردم هستند، دراینباره احساس وظیفه نکنند. نباید بار زیاد برروی دوش ایمان و دیانت مردم بگذاریم.
نباید بخواهید مشکلات او را همیشه با دین حل کنید، یا مشکلات او را دینی تحلیل کنید. این کار، فشار زیادی روی دین و ایمان گذاشتن است. قدرت دین بالاست، اما بعد از اینکه عمیقاً پذیرفته شود. باید بسیاری از مشکلات مردم را خارج از میدان دین حل کنیم. به او بگوییم آیا میتوانی این سبک زندگی و تفکر و منطق و روحیه را تحمل میکنی؟ طرف را با خودش تنها بگذاریم.
بسیاری از دستورات دینی توصیه میکند که به فطرت و وجدان خودمان نگاه کنیم.
مثلاً ظلم نکردن؛ ما هی بگوییم آقا دین گفته ظلم بد است، نه او باید زشتی ظلم را با عقل خودش و با انسانیت خودش درک کند سپس دین برای رفع ظلم راهکار های فوق العاده ای می دهد.
باید دست کسانی را که خارج از دین یا دستگاه فکری آدمها یا فرهنگ جامعه را درست میکنند، بوسید؛ مانند وقتی که دست انبیای الهی را که منجی جوامع بشری هستند میبوسید. «کاد الحکیم ان یکون نبیا»: حکیم نزدیک است که پیغمبر باشد.
چند شب پیش در ارتباط با میدان امام حسین(ع) در این مجلس صحبت کردم و مثالی زدم، چون در قسمتی از بحث از تعبیر تکنوکرات استفاده شده بود، بعضی از دوستان فکر کردند عرض بنده تعریضی به آقای قالیباف است. و ظاهرا این مطلب را به عنوان انتقاد، از بنده به ایشان منتقل کردهاند. در حالی که به هیچ وجه بنده چنین نگاه و نظری نداشته و ندارم. اگر کسی چنین برداشتی را حدس بزند و بر مبنای همان حدسش، آن را با قاطعیت به عنوان نظر بنده جایی نقل کند، این کار حتماً از غیبت بدتر است و چنانچه توبه نکند، روز قیامت گریبانگیرش خواهد بود. مروت این است که اگر کسی بخواهد حرفی را منتقل کند باید مطمئن شود منظور گوینده از آن حرف چه بوده است؛ نه اینکه حدس و گمان خود را به عنوان نظر گوینده بیان کند!
اینگونه حرکتها و توجه به ارزشها در ساختوساز شهری خلاف روحیۀ تکنوکراسی است.
سال قبل در روز عاشورا در میدان امام حسین(ع) سخنرانی کردم و از آقای قالیباف بابت زحمتی که در ساخت طرح جدید میدان امام حسین(ع) کشیده بودند، تشکر کردم. چند شب قبل هم که در همین مجلس به میدان امام حسین(ع) اشاره کردم، پیشنهادم این بود که ترتیبی داده شود که اتوبوسهایی که عازم کربلا هستند از این میدان حرکت خود را شروع کنند. چون مسافر کربلا با بقیه مسافرها فرق دارد. بعد عرض کردم برخی از رفقا گفتهاند که به خاطر محدوده طرح ترافیک و مشکلات ترافیکی، اتوبوس نمیتواند به میدان امام حسین(ع) بیاید. گفتم برای این مسئله میتوان چارهای اندیشید. بنده واقعاً به کاری که در میدان امام حسین(ع) انجام شده علاقه دارم. میدان امام حسین(ع) تنها نماد شهری مذهبی است. از ایجاد چنین میدانی که آقای قالیباف به آن اهتمام ورزیدند، باید تقدیر شود. اگرچه ممکن است بعضیها سلایق دیگری داشته باشند و در نحوۀ طراحی میدان نظرات دیگری داشته باشند که برخی به من هم گفتهاند، اما اصل طرح این میدان بسیار با ارزش است.